Запытай ты сябе, чалавеча:
Што зрабіў для айчыны, ці многа?
I які ўзяў цяжар ты на плечы,
Каб наблізіць наш час перамогі?
Няхай сэрца тваё і сумленне
Знаць не будуць ніколі спакою,
Покі сее смерць і разбурэнне
Чорны вораг крывавай рукою.
Не ганьбуй жа ніякай работай,
Адно толькі ты май на ўвазе:
Болей хлеба, гармат, кулямётаў
На пагібель фашысцкай заразе.
Калі ж ты, як нядбайны туляга,
За чужыя хаваешся спіны,
То няхай на цябе падзе пляга —
Ты не сын свае маці-айчыны.
Апошнiя водгукi
2 года 16 недель назад
4 года 41 неделя назад
4 года 45 недель назад
5 лет 36 недель назад
5 лет 42 недели назад
5 лет 51 неделя назад
6 лет 3 недели назад
6 лет 14 недель назад
6 лет 24 недели назад
6 лет 40 недель назад