Якуб Колас

Select ratingДрэннаНармальнаДобраВыдатнаВельмі выдатна

Сярэдняя: 4.5 (15 галасоў)

Я — мужык, бядак пахілы, Усе ўшчуваюць мужыка. Цягнуць кроў з яго і жылы, Надрываюць яго сілы, Ў мазалях яго рука. Я — мужык, я — сын пакуты, На мякіне вырас я, Гічанамі пуза ўздута, Ногі ў лапцікі абуты, Бедна вопратка мая. Я — мужык, я — сын бядоты, Недаем і недасплю, Гне мяне цяжар работы, Дзень працую за два злоты, Здзекі ўсякія цярплю. Я — мужык, не чую звону, Толькі ж есць мяне чарвяк: Ці не брэша поп з амбону, Што цару бог даў карону? Ой, не, мусібыць, не так! Я — мужык, а гонар маю. Гнуся, але да пары. Я маўчу, маўчу, трываю, Але скора загукаю: «Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!»Mercurial X Proximo