Мы маўчалі, як нямыя,
Мы ўздыхалі ўсё цяжэй,
Грызлі думкі нас благія,
Слёзы падалі з вачэй.
Мы хадзілі, як уночы,
Сярод мукі, сярод зла;
Туманы сляпілі вочы,
Цемра хмар на нас лягла.
З нас нямала жартавалі,
Той нас крыўдзіў, гэты сек.
Годнасць нашую тапталі,
Ў нас заплёван чалавек.
Хай святло навукі яснай
Заблішчыць, як сонца ўсход,
Няхай родным словам шчасна
Загаворыць наш народ.
Апошнiя водгукi
15 недель 5 дней назад
2 года 40 недель назад
2 года 44 недели назад
3 года 35 недель назад
3 года 41 неделя назад
3 года 50 недель назад
4 года 2 недели назад
4 года 13 недель назад
4 года 23 недели назад
4 года 39 недель назад