Кажуць людзі: «Што ты смутны?
Што спяваеш ты пра гора?
Твае песні — стогн пакутны,
Слёзы ветру на прасторы!
Ты злажы нам песню волі,
Песняй шчасця залівайся,
Ціхім спевам нівы ў полі
Ў струнах сэрца адклікайся,
Каб на нас вясна дыхала,
Грэла душу цеплынёю,
Каб нам сэрца сагравала
Ціхім шчасцем, дабратою».
Ой вы, людзі! Няма ж волі:
Скуты мыслі ланцугамі.
Пусты нівы нашы ў полі,
Злосна віхар дзьме пад намі!
Ці ж я сэрцам не хварэю?
Ці ж мне смутак лёгка даўся?
Я спяваю, як умею,
Я пра радасць пець не здаўся.
Апошнiя водгукi
15 недель 5 дней назад
2 года 40 недель назад
2 года 44 недели назад
3 года 35 недель назад
3 года 41 неделя назад
3 года 50 недель назад
4 года 2 недели назад
4 года 13 недель назад
4 года 23 недели назад
4 года 39 недель назад