Цёплы вечар. Ціха ўсюды.
На заходзе сонца.
Хмаркі захад чуць заслалі
Тонкім валаконцам.
Ззяюць хмаркі ў пазалоце,
Пажарам палаюць.
За гарою ціха-ціха
Песні заміраюць.
Выйшаў рольнік з хаты ў поле
Ды па межах ходзіць,
Каб пабачыць сваім вокам,
Як бог жыта родзіць.
Твар сур'ёзны ў селяніна,
Важны, задуменны,
Ходзіць, рукі залажыўшы
За той пас раменны.
Леглі гожымі радамі
Вузкія загоны,
Апранула зямля-матка
Кажушок зялёны.
Густа жыта малодое
Поле ўсё акрыла,
Лапушное, сакаўное —
Проста глянуць міла.
Сям-там колас раскрывае
Свой пучок зялёны,
Дзе-нідзе ўжо яго вусік
Блісне на загонах.
Селянін глядзіць з уцехай,
Ходзячы ў тым дары...
Так ні поп, ні ксёндз не ходзяць
Пры сваім алтары.
Апошнiя водгукi
15 недель 5 дней назад
2 года 40 недель назад
2 года 44 недели назад
3 года 35 недель назад
3 года 41 неделя назад
3 года 50 недель назад
4 года 2 недели назад
4 года 13 недель назад
4 года 23 недели назад
4 года 39 недель назад