За народ, што пад ярмом
Шыю гне і спіну,
Што кляне лёс ціхачом
Кожную часіну;
За народ, што марне схне,
За святое брацтва
Адабралі ад мяне
Ўсё маё багацтва...
Як за краты я зірну,
Сэрца млее з болю:
Меў уцеху я адну —
Адну толькі волю.
Ды гвалтоўнікі мае,
Ворагі ліхія,
У мяне ўзялі яе,
Адабралі, злыя.
Што ж? Няхай мой вузкі круг,
Няхай я ў няволі,
Толькі ж ім свабодны дух
Не стрымаць ніколі!
Толькі думак не стрымаць,
Не загнаць у клетку...
Будзем разам гараваць,
Думкі, мае дзеткі!
Апошнiя водгукi
4 года 22 недели назад
6 лет 47 недель назад
6 лет 51 неделя назад
7 лет 42 недели назад
7 лет 48 недель назад
8 лет 5 недель назад
8 лет 9 недель назад
8 лет 20 недель назад
8 лет 30 недель назад
8 лет 46 недель назад