За народ, што пад ярмом
Шыю гне і спіну,
Што кляне лёс ціхачом
Кожную часіну;
За народ, што марне схне,
За святое брацтва
Адабралі ад мяне
Ўсё маё багацтва...
Як за краты я зірну,
Сэрца млее з болю:
Меў уцеху я адну —
Адну толькі волю.
Ды гвалтоўнікі мае,
Ворагі ліхія,
У мяне ўзялі яе,
Адабралі, злыя.
Што ж? Няхай мой вузкі круг,
Няхай я ў няволі,
Толькі ж ім свабодны дух
Не стрымаць ніколі!
Толькі думак не стрымаць,
Не загнаць у клетку...
Будзем разам гараваць,
Думкі, мае дзеткі!
Апошнiя водгукi
1 год 44 недели назад
4 года 17 недель назад
4 года 21 неделя назад
5 лет 12 недель назад
5 лет 18 недель назад
5 лет 27 недель назад
5 лет 31 неделя назад
5 лет 42 недели назад
6 лет 2 дня назад
6 лет 16 недель назад