Якуб Колас

Select ratingДрэннаНармальнаДобраВыдатнаВельмі выдатна

Сярэдняя: 5 (4 галасоў)

Выходзіць сонца ў свой абход Дарогаю спрадвечнай. За днямі дні, за годам год Плывуць у бесканечнасць. Нясуць яны з сабой і нас, Як шчэпкі ў хвалях сініх. Пытаем мы сябе не раз, Дзе плынь сваю запынім? Бягуць жа хутка-хутка дні, Праходзяць нашы весны, I меркнуць ясныя агні — Юнацтву не ўваскрэснуць! У сонца свой абход і шлях, I той шлях цяжка змераць. Што наш? — Вайшоў праз дзверы ў гмах, Ў другія выйшаў дзверы. Ідзеш з развагай. Ціхі жаль Атуліць недарэчы: Не вечна ты на ўлонні хваль Вандруеш, чалавеча!Air Max 2018 KPU