Багачы і панства,
Нашы «дабрадзеі»!
Мы на суд вас клічам,
Каты вы, зладзеі!
I на грозных межах
Часаў пераходных
Смела вас пытаем,
Прагных і нягодных:
«Чыімі рукамі
Вы дабро збіралі?
На чые вы слёзы
Дабрабыт куплялі?
I за што, скажэце,
Палкамі нас білі,
Секлі-катавалі,
Голадам марылі?
Ласкаю ж чыёю
I з чые вы працы
Замкі збудавалі,
Пышныя палацы?
Ўсё ад нас забралі,
А што нам далі вы?
Чые нудна ў полі
Так марнеюць нівы?
Вузенькаю ніццю
Чые йдуць палоскі?
У чыім то жыце
Многа так бярозкі?
Каму адвялі вы
Пусташы, каменне?
Хто з свайго засеву
Не збярэ насення?
Чые гумны, хаты
Гнуцца сіратою?
Чые слёзы льюцца
Кожнаю парою?
I чыя скацінка
Сохне ў пустым полі?
I як гаспадар той
Гіне ў няволі?
Чыя песня-скарга
Ў неба йдзе дакорам,
К месяцу, і сонцу,
I к далёкім зорам?»
Багачы, і панства,
I ўсе вы брадзягі!
Ўбок з дарогі, каты!
Бойцеся сярмягі!
Ўжо даўно вяроўкі
Вас, паны, чакаюць,
I па вас асіны
Слёзы праліваюць.
Апошнiя водгукi
4 года 1 день назад
6 лет 24 недели назад
6 лет 29 недель назад
7 лет 19 недель назад
7 лет 26 недель назад
7 лет 34 недели назад
7 лет 38 недель назад
7 лет 49 недель назад
8 лет 7 недель назад
8 лет 23 недели назад